Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

Είσαι συνοδηγός; Τόσο το καλύτερο...

   
     Από τότε που θυμάμαι, πάντα μου άρεσαν οι μηχανές. Μου άρεσαν οι custom, μου άρεσαν οι street μου άρεσαν οι on-off μου άρεσαν όλες οι μηχανές αλλά παρόλα αυτά δεν έβγαλα ποτέ δίπλωμα. Πότε δεν είχα λεφτά, άλλοτε δεν είχα όρεξη, και συχνότερα όλοι γύρω μου φοβόντουσαν για το τι θα πάθω ανεβαίνοντας σε μια μηχανή και με "κρατούσαν" από το να πάω. Πάντα όμως έλεγα μέσα μου "έχεις χρόνο..." και μ ' αυτά και μ' αυτά έφτασα 44 χρονών...


 Πριν 3 χρόνια και 2 μήνες ,ο άντρας μου που ήταν ένθερμος πολέμιος των μηχανών μέχρι τότε, έβγαλε δίπλωμα και αγοράσαμε το πρώτο μας μηχανάκι. Ήταν απλά ένα scooter Sym citycom 300 φτηνό και αξιόπιστο όπως είχαμε ακούσει. Αυτό το σκουτεράκι λοιπόν μας άλλαξε τη ζωή...
  Πρώτα πρώτα αρχίσαμε να γλιτώνουμε χρόνο. Εγώ που τότε δούλευα Πειραιά και έκανα μία ώρα περίπου με τις συγκοινωνίες να φτάσω και άλλη τόση ώρα για να γυρίσω σπίτι, παρακαλούσα να έρθει να με πάρει και να φτάσω σε 20 λεπτάκια σπίτι μου. Ο πολέμιος άρχισε να γλυκαίνεται όλο και περισσότερο και γω άρχισα να συνηθίζω να είμαι συνοδηγός. 
  Μας πήρε στην αρχή 3 στάσεις και πάνω από μια ώρα για να κάνουμε 60 χλμ μέχρι το Δήλεσι, το πρώτο μας εκτός Αθηνών ταξίδι και τώρα με ένα CB 500X που έχουμε πλέον ένα χρόνο και 2 μήνες μπορούμε να κάνουμε 150+ χιλιόμετρα χωρίς καν μια 5λεπτη στάση και κάνουμε ημερήσιες
εκδρομές συνολικά 400ων και 500ων χλμ.

  Το να είσαι συνοδηγός σε σκούτερ είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο γιατί ως επι το πλείστον η θέση είναι πολύ άνετη και έχει επαρκή σημεία να κρατιέσαι. Το να είσαι συνοδηγός σε on-off είναι λίγο πιο απαιτητικό. Γενικά έχω διαβάσει ένα κάρο άρθρα για το πως να είσαι σωστός συνοδηγός, ένα κάρο άνθρωποι μου έχουν πει "...ο σωστός συνοδηγός...μπλα μπλα..." και ένα έχω να σου πω. Για να είσαι σωστός συνοδηγός πρέπει να έχεις κοινή λογική και να ακολουθείς μερικούς απλούς κανόνες.

 Πρώτα πρώτα να ξεκινήσουμε με τα βασικά

  1. Εγώ είμαι 1,60 και ο άντρας μου 1,80...όσο ψηλότερη κι αν είναι η θέση μου σε σχέση με την δική του πάντα μα πάντα κοιτώντας ευθεία μπροστά μου, βλέπω μόνο το κράνος του. Αν η διαφορά ύψους σας είναι αντίστοιχη, μην πιστεύεις όποιον σου πει ότι θα βλέπεις πάνω από το κράνος του. Δεν θα βλέπεις. Εκτός ίσως από καμία goldwing δεν νομίζω να υπάρχει μηχανή με διαφορά ύψους σέλας πάνω από 20 πόντους.
  2. Είμαι περίπου τα μισά κιλά από τον άντρα μου, Αν κάθομαι ήσυχη στη σέλα μου, δεν επηρεάζω την οδήγηση του. (σε γενικές γραμμές)
  3. Το ποιο βασικό. ΠΑΝΤΑ ΠΑΝΤΑ να φοράς κράνος. Ότι και να σου πουν, να φοράς κράνος. Είναι τόσο εύκολο να πέσετε και είναι κρίμα να χτυπήσεις το κεφάλι γιατί απλά γλίστρησε η μηχανή με 10 χιλιόμετρα/ώρα και έπεσες στο πεζοδρόμιο.
    Το περσινό καλοκαίρι σε έναν επαρχιακό δρόμο στη Λευκάδα, σταμάτησε το μπροστινό αμάξι απότομα, κατέβασε ο άντρας μου το πόδι αλλά είχε χαντάκι στο πλάι του δρόμου και παραλίγο να πέσουμε. Θα ήταν πολύ εύκολο να γλιστρήσω και γω και απλά να κοπανήσω σε μία πέτρα. Το κράνος σώζει αλήθεια ζωές.
  4. Μην ανεβαίνεις στη μηχανή και μην κατεβαίνεις από αυτή αν δεν την κρατάει καλά. Αν όπως και γω δεν φτάνεις ν ανέβεις χωρίς να πατήσεις στο μαρσπιέ (το ποδαράκι καλέ που πατάς όταν κάθεσαι) να το πεις. Αν η μηχανή είναι κάπως ψηλή και έχει και βαλίτσα πίσω (top bag) και βλέπεις ότι δεν θα μπορέσεις ν ανέβεις να το πεις. Μην κοιτάς πως ανεβαίνουν οι άλλοι, να κοιτάς τι είναι το βολικό για σένα. Είναι πολύ εύκολο ανεβαίνοντας (ειδικά αν δεν έχεις συνηθίσει) να χάσεις την ισορροπία σου και να κάνεις και τον οδηγό να δυσκολευτεί να κρατήσει τη μηχανή. Το πιο απλό, δίκαιο και σωστό είναι να ενημερώσεις τον οδηγό για το πως θ ανέβεις για να κρατάει καλά τη μηχανή.  
  5. Μην κοπανάς με το κράνος σου τον οδηγό στην πλάτη. Μπορεί να σου πει ότι δεν τον πειράζει, να μην αγχώνεσαι, ότι αυτά συμβαίνουν... μην ακούς τίποτα από αυτά που θα σου πει. Το πόσο σύντομα θα τον πειράξει εξαρτάται από τους εξής παράγοντες : διάστημα σχέσης, πόσο οξύθυμος χαρακτήρας είναι, πόσοι ταρίφες/παππούδες/παιδάκια/άχρηστοι ιχήδες/παπιά χωρίς καθρέφτες θα πεταχτούν μπροστά του στον δρόμο και θα αναγκαστεί να φρενάρει απότομα και να πέσεις επάνω του. Συμβουλή μου είναι να κρατάς και το κεφάλι αλλά και το σώμα σου με τέτοιον τρόπο ώστε να μην πέφτεις πάνω στον οδηγό σε κάθε φρενάρισμα. 
  6. Μην τον κρατάς από το λαιμό!!! Το έχω δει να συμβαίνει! Δηλαδή με ποια λογική αυτό φαίνεται σωστός τρόπος να κρατιέσαι; Σωστός τρόπος να κρατιέσαι είναι κατά τη γνώμη μου αυτός που θα βρεις μόνη ή μόνος.
      Αν κρατάς τον οδηγό από τη μέση, αγκαλιά δηλαδή, είσαι πολύ καλά στις επιταχύνσεις, βοηθάς πολύ ώστε το σώμα σου να ακολουθεί το δικό και να μην επηρεάζεις την σταθερότητα της μηχανής αλλά σε κάθε φρενάρισμα πέφτεις επάνω του. Εδώ θα σου πούνε όλοι να βάζεις κόντρα με τα πόδια ή να σφίγγεις τα πόδια. Δεν είναι τόσο εύκολο (τουλάχιστον για μένα) όσο θέλουν να το κάνουν ν ακούγεται ειδικά αν δεν έχει συνηθίσει γιατί οι προσαγωγοί σου θα πεθάνουν κι ας τρως την μισή σου μέρα στο γυμναστήριο
      Αν κρατιέσαι από τις λαβές πίσω, δεν κινδυνεύεις να πέφτεις συνεχώς πάνω στον οδηγό αλλά πιθανό στην αρχή (ειδικά αν δεν έχετε μεγάλη διαφορά στα κιλά σαν εμάς)που δεν θα έχεις το σώμα όσο χαλαρό πρέπει να τον επηρεάζεις στις στροφές.
       Το ιδανικό για την αρχή είναι να έχεις το ένα χέρι γύρω από τη μέση (για να ακολουθείς σωστά το σώμα του) και το άλλο στη πίσω/πλαινή λαβή ώστε να μην πέφτεις σαν τούβλο επάνω του σε κάθε φρενάρισμα.
      Προσωπικά χρησιμοποιώ τον τελευταίο τρόπο όταν είμαι κουρασμένη ή θέλω να χαζέψω γύρω μου γιατί ξέρω ότι δεν θα δημιουργήσω πρόβλημα. Κανονικά όμως για να μην κουράζω πολύ τα χέρια μου προσπαθώ να κρατάω το σώμα μου με τα πόδια και να κρατιέμαι ελαφρά επάνω του. Φροντίζω να βλέπω μπροστά με το κεφάλι μου ελαφρώς στο πλάι ώστε να είμαι προετοιμασμένη για τα φρεναρίσματα ή/και τις απότομες κλίσεις. Ακόμα συνεχίζω να κρατιέμαι από τη λαβή όταν κατεβαίνουμε βουνό γιατί το σώμα στις στροφές και λόγω της βαρύτητας φεύγει μπροστά και δεν θέλω να ρίχνω επιπλέον βάρος στα χέρια του.
      Αυτοί οι τρόποι έχω δει ότι δουλεύουν στο CB μας, αν έχει street μηχανη λένε ότι πρέπει να βάζεις κόντρα με τα χέρια σου στο ντεπόζιτο. Τι να σου πως όρκο δεν παίρνω δεν έχω δοκιμάσει ποτέ.
Νομίζω ότι έτσι κλείνουν τα βασικά που πρέπει να ξέρεις, ότι θυμάμαι θα το προσθέτω. Στο επόμενο θα σου πω την αλήθεια για τον εξοπλισμό μηχανής. Τη δική μας αλήθεια, όχι των περιοδικών και των ψωνισμένων τύπων με λεφτά. Το τι θα σε κάνει εσένα να νιώθεις και να περνάς καλύτερα στην βόλτα.



Δεν υπάρχουν σχόλια: