Η βαρεμάρα πριν την άδεια

Όλοι οι εργαζόμενοι, την τελευταία βδομάδα πριν την άδεια τους πάντα δεν αντέχουν άλλο! Έχει να κάνει μάλλον με τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία της γης σε συνδιασμό με κάποια παγκόσμια σταθερά που σίγουρα κάποιος πολύ σημαντικός άνθρωπος θα έχει ορίσει. Μ άλλα λόγια, δεν φταίω εγώ που δεν μπορώ να δουλέψω, η φύση φταίει, ίσως το φεγγάρι, ο ανάδρομος ερμής και η αμφίδρομη επικοινωνία.
Σήμερα ξύπνησα με φοβερή ενέργεια, δλδ σύρθηκα μέχρι το μπάνιο, έφτιαξα κακήν κακώς ένα καφέ και κάθησα να πάρω πρωινό μπροστά στη τηλεόραση με μια φάτσα άστα βράστα...με πολλή κόπο ετοιμάστηκα για τη δουλειά και με μια κλοτσιά στον εαυτό μου κατάφερα να φτάσω στο γραφείο μου...
Με αμείωτη τη διάθεση άρχισα να δουλεύω, αναστενάζοντας κατά διαστήματα και σκεπτόμενη " 4 και σήμερα" και με το μυαλό μου να βρίσκεται στη παραλία. Πριν κανα μισάωρο τελείωσα όλα όσα είχα για σήμερα και τώρα θέλω απλά να τελειώσουν οι μέρες...να σηκωθώ να φύγω και να μην ξανασκεφτώ τη δουλειά μέχρι την 1η Σεπτέμβρη.
Από τα 14 άτομα που είμαστε κανονικά στην αίθουσα, εχουμε απομείνει 6 και όλοι με φοβερή διάθεση και ενέργεια...έχουμε να πούμε μεταξύ μας μια κουβέντα εδώ και μια ώρα, το τελευταίο τηλέφωνο χτύπησε πριν 1 1/2 ώρα...νυστάζω και θέλω να φύγω...
Βαριέμαι να διαβάσω μέχρι και τα αθλητικά, με πολύ προσπάθεια διάβασα τα πρωτοσέλιδα και ούτε να ξεκινήσω ένα παιχνίδι δεν θέλω...omg τι θα κάνω μέχρι την Παρασκευή!!!!!!